Lieve allemaal,

Ten eerste wil ik iedereen nog een heel gelukkig nieuw jaar wensen! Dat 2016 maar een mooi jaar mag zijn. 2015 was voor mij een heel druk en vooral ook bijzonder jaar; besluiten dat ik een jaar naar Amerika wil, al het papierwerk invullen, mijn Havodiploma halen, een gastgezin krijgen, en dan toch echt naar Amerika vertrekken. Het laatste deel van 2015 was het eerste deel van mijn Amerikaanse avontuur, en het begin van 2016 is het laatste deel. Dit betekend dan ook dat ik alweer op de helft zit van mijn verblijf hier in Gerald, Missouri… Wel een dubbel gevoel hoor!

Eerst was het natuurlijk kerst, maar hier bestaat er alleen geen tweede kerstdag. Op kerstavond deden we eigenlijk niets bijzonders. Dit is eigenlijk de tijd om naar de kerk te gaan, maar mijn gastgezin gaat niet naar de kerk. Ook was Mike nog onderweg naar huis vanuit Minnesota. Op kerstdag was het vroeg opstaan en héél veel cadeautjes openmaken. Dat is iets waar ze in films en op de televisie echt niet mee overdrijven. Kerstmis is hier heel groot en erg belangrijk. Na alle (hele leuke) cadeaus te hebben geopend, was het tijd voor de kerstbrunch traditie van de Huerners: cheeseburgers met chili. Ja, echt waar, cheeseburgers voor brunch, haha. De rest van de dag was niet veel bijzonders.

De dag na kerst, onze tweede kerstdag dus, zijn we naar opa & oma Huerner geweest waar ook de rest van de familie was. Het was heel gezellig, maar toen we daar aankwamen begon het opeens heel hard te regenen. Misschien hebben jullie het wel op het nieuws gezien, maar Missouri heeft last gehad van hele heftige regenbuien en overstromingen. De hele dag stopte het dan ook maar niet met regenen en toen we weer naar huis gingen was het donker en konden we eigenlijk niets zien door alle regen. Best eng hoor, want ze hebben hier geen straatlantarens en het enige licht dat we af en toe kregen was van de bliksem. Gelukkig zijn we gewoon veilig thuis aangekomen.

De dag daarna was de regen nog steeds niet gestopt, maar deze dag kwam Holly’s familie naar ons huis om toch nog een beetje kerst te vieren. Ook dit was erg gezellig.

Het heeft uiteindelijk bijna een week geregend en er was veel wateroverlast en overstromingen. Holly kon niet meer naar haar werk, omdat de weg was overstroomt. Wel heftig om mee te maken hoor! Gelukkig is het water nu weer allemaal weg en heeft de regen plaats gemaakt voor sneeuw!

Dan was het tijd voor New Years Eve. Dit is iets wat toch wel heel anders is. Waar er in Nederland vuurwerk wordt afgeschoten, champagne wordt gedronken, er wordt afgeteld tot twaalf uur en iedereen wordt omhelst en gekust om middernacht, was het hier doodstil.

Om een beetje van de Nederlandse cultuur mee te geven, besloot ik om oliebollen te bakken. Het was best wel even spannend of het wel zou lukken, maar ze zagen er als echte oliebollen uit en iedereen vond ze heerlijk! Mission accomplished zou ik zeggen. Tijdens het oliebollen avontuur werd ik opeens gebeld vanuit Nederland, want ondanks dat het bij mij nog maar 17.00 uur was, was het in Nederland al middernacht. Social media stond vol met foto’s en filmpjes van vuurwerk en champagne, en mijn mobiel werd volgestroomd met ‘Gelukkig Nieuwjaar!’ berichtjes. Natuurlijk erg leuk, maar ook wel een beetje vreemd hoor.

Later in de avond kwamen er wat vrienden langs en dat was wel heel gezellig. We hadden allerlei verschillende hapjes, speelden pool en Just Dance, en natuurlijk werd er erg veel gelachen. Toen de klok uiteindelijk toch echt op 12 uur stond en 2016 toch echt was begonnen, zei iedereen “Happy New Year!” en ging eigenlijk gewoon weer verder waar die mee bezig was.

Ondanks dat het heel anders was dan dat ik gewend ben en ik het Nederlandse oud en nieuw wel wat leuker vind, was het toch erg gezellig en vond ik het heel leuk en bijzonder om dit mee te mogen maken. Het is echt wat Travel Active elke keer zegt: het is niet goed, het is niet slecht, het is gewoon anders.

December was een maand waar ik veel nieuwe dingen heb geleerd en heb meegemaakt. In de maand december merk je pas echt wat een grote verschillen er tussen culturen zijn en dat is ook waarom ik dit Amerikaanse avontuur ben aangegaan. Het was een maand waar ik thuis wel wat meer miste dan normaal, maar ook een maand waarin ik het erg naar mijn zin heb gehad hier!

Liefs,

Liza