Prom & counting down

Lieve allemaal,

Vandaag ben ik alweer 9 maanden in Amerika! Wat een lange tijd toch alweer zeg. Helaas betekent dit ook dat ik nog maar iets meer dan een maand te gaan heb... Iedereen blijft maar vragen of ik er zin in heb om naar huis te gaan, maar hoe ik deze vraag moet beantwoorden weet ik eigenlijk niet zo goed. Natuurlijk heb ik er zin in om iedereen weer te zien en alles, maar ik zal het hier ook zo gaan missen. Voordat ik aan dit avontuur begon zei iedereen dat ze het zich niet konden voorstellen om 10 maanden van huis weg te zijn. Nu ik bijna aan het eind ben, denk ik echter dat dit niet waar is. Wanneer je deze uitdaging aangaat, weet je dat je na 10 maanden weer terug komt, maar nu het bijna tijd is om naar huis te gaan, dringt het tot me door dat dit toch wel veel moeilijker is. Ik heb geen zekerheid wanneer ik hier terugkom en als ik dat doe, waar kom ik dan naar terug? Iedereen zal weer doorgegaan zijn met hun eigen leven, en ik was maar een klein hoofdstuk in het boek van hun leven, ookal was dit jaar voor mij genoeg om een hele serie over te schrijven. Dat is wel heel raar om over na te denken hoor.

Nu we aan het eind van het schooljaar zitten, bedenk ik me steeds vaker hoe erg ik gewend ben aan de American way of life en hoe erg ik weer zal moeten wennen aan al die Nederlanders om me heen. De manier waarop hier les wordt gegeven was in het begin zo vreemd, maar is nu zo normaal geworden. De tafels die aan de stoelen vastzitten, de grote lockers, elke dag hetzelfde rooster, lunch, de zo erg overdreven gewoontes... alles is nu deel van mijn leven. Vandaag heb ik nog maar twee dagen school te gaan en over twee weken kan ik zeggen dat ik mijn 6e jaar high school succesvol heb afgerond.

Vorige week was het tijd voor het welbekende 'prom'. Ookal was het heel anders dan wat ik me had voorgesteld, het was zeker een hele belevenis. Prom is hier alleen voor juniors en seniors, maar je kan ook leerlingen uit lagere klassen meenemen. Ik ging met een hele groep en had besloten een goede vriendin van mij, Alli, mee te nemen. Al veel eerder in het jaar had ik al een jurk gekocht, dus dat was al helemaal geregeld. Holly had ook nog een hele mooie corsage voor mij gemaakt, dat is dat bloemstuk voor om je arm zegmaar haha. Op de ochtend van prom was het vroeg opstaan en toen heeft Michaela mijn haar gedaan. Daarna kwam Alli en hebben we ons klaar gemaakt en toen we net klaar waren, kwamen de andere mensen van mijn groep aan. Na een aantal leuke foto's te hebben gemaakt, was het tijd voor lekker luxe eten, iets dat ook een traditie is voor prom. Het eten duurde echter wat langer dan gepland en aangezien het restaurent anderhalf uur van de prom-locatie was, waren we een beetje laten. Oh well... haha. Toen we eindelijk aankwamen, was het dansen, foto's nemen, en nog eens dansen. Om 10 uur was het tijd om de prom king & queen aan te kondigen, en helaas is het ook traditie om daarna gelijk weg te gaan, want iedereen wil gaan feesten. Het was dan ook op naar Charlotte's huis om om te kleden en daarna waren we weer opweg naar een vriend die een feest gaf. Ook dit was erg gezellig en na een lange dag en avond waren we ook wel weer klaar om naar bed te gaan, want de volgende ochtend moesten we weer vroeg op.

De ochtend daarna was het tijd om met alle exchange students naar een baseball game te gaan. Ik was nog niet naar een Cardinals game geweest dus het was zeker erg leuk om ook dit mee te kunnen maken. Het stadium is echt gigantisch en het was helemaal vol met toeschouwers, aangezien baseball een van de favoriete sporten is voor de mensen in Missouri. Eerlijk gezegd is baseball echt heel saai om naar te kijken en gebeurde er niet veel boeiends, maar het was leuk om een keer gezien te hebben haha.

Volgende week hebben we senior week, dat betekent dat de rest van de school nog gewoon les heeft, maar de seniors een aangepast rooster hebben. Dit rooster bestaat vooral uit graduation practice en foto's nemen, maar we gaan ook leuke dingen doen zoals naar de film met de hele senior klas.
Op 18 mei komen mams en Daniella aan en dan is het de 20e alweer tijd voor graduation (2.0) en graduation party op de 21e. Daarna zal ik op de 23e nog op een roadtrip gaan naar California. Dus ondanks dat ik nog maar een beperkte tijd te gaan heb in Amerika, het zal zeker een tijd worden met vele belevenissen en nieuwe ervaringen.

Dat was het weer voor deze update, ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn.

I will see y'all soon!

Love, Liza.

P.S. zet het in je agenda: op de morgen van 20 juni (ja, Stijn's verjaardag, leuk cadeau he?!

March update

Lieve allemaal,

Vandaag zit ik precies 7 maanden in Amerika. Wat is de tijd gevlogen zeg. Dit merkte ik ook aan het feit dat ik mijn blog een beetje op een laag vuurtje heb gelaten, sorry daarvoor. Natuurlijk vind ik het leuk om iedereen op de hoogte te houden van mijn Amerikaanse leven hier, maar er is zoveel te doen en te beleven dat ik er gewoon niet veel aan denk. Nu denk je misschien, dat excuus wordt oud, maar het is echt zo hoor!

Sinds mijn laatste blog update is er veel gebeurt, zowel leuk als lastig, maar dat hoort er ook bij natuurlijk. Ik zal jullie over een paar leuke dingen vertellen.

Na de kerstvakantie is het nieuwe semester op school ingegaan en ik heb twee nieuwe vakken gekregen. ‘Survival After High School’ is ‘World Foods’ geworden en ‘Current Events’ is nu ‘Economics’. Ik vind vooral ‘World Foods’ erg leuk, want we kiezen steeds een land en dan koken we daar allerlei traditionele gerechten van. Ook leren we iets over het land natuurlijk. ‘Economics’ is echt niet moeilijk. Ze kunnen het hier maar 1 seizoen volgen en ik heb het natuurlijk al 4 jaar gehad. Niet de beste keus dus, maar de klas is erg leuk.

Voor ‘Economics’, en eigenlijk nog een beetje voor ‘Current Events’, ben ik met een groep naar National History Day geweest. Daar moesten we ons project over ‘womens rights’, die we eerder al in de klas moesten maken, presenteren. Het project bestond uit een presentatie, een groot bord en een ‘process paper’. Het was best wel serieus en het was wel even spannend, maar we zijn tweede geworden dus we gaan door naar de state wedstrijd (van de hele staat dus). Als we het daar goed doen, kunnen we door naar de landelijke wedstrijd, maar ik denk niet dat we dat halen hoor. Ook zal ik dan waarschijnlijk alweer op Nederlandse bodem staan.

Die week was het ook FFA week (Future Farmers of America). Elke dag was er een speciaal thema, maar ik zit niet in FFA dus ik heb daar niet veel van mee gekregen. Op vrijdag was het echter ‘Drive your tractor to school day’, dus op de parkeerplaats stonden nu een aantal tractors in plaats van auto’s. Tja, in Missouri leeft bijna iedereen op de farm.
Die avond was het ‘barnwarming’, een heel casual feest. Cowboyboots, jeans & flannel shirts was de dresscode. Ik heb eerder al cowboyboots gekocht dus die kwamen goed van pas haha. Het feest was erg leuk en gezellig, en ik ben zelfs nog een beetje wezen line dancing! Dat was wel echt heel leuk!

Afgelopen week is een nieuw sport seizoen begonnen, en ik heb besloten om Track & Field te doen. Dit is een soort atletiek en bijna de halve school doet dit volgens mij, want het is altijd heel druk bij practice. Ik heb besloten om mee te doen in de jumpgroup (springen dus). Ik heb hier voor gekozen omdat je nog steeds moet rennen in practice en alles, maar het is niet alleen maar rennen. Wat meer diversiteit dus.
Ik weet nog niet precies wat ik wil gaan doen, maar ik ga gewoon een aantal dingen proberen en dan zie ik wel wat ik het leukst vind. Aangezien ik voor de meeste Amerikanen een soort reus ben, zei iedereen dat ik hoogspringen moest proberen “you certainly have the legs for it”… Hoogspringen is nu dus mijn focus en ik moet zeggen dat het best leuk is om te doen!
De spring groep is erg leuk en gezellig en ik heb het deze eerste week zeker erg naar mijn zin gehad. Het is wel heel anders dan Cross Country. Ten eerste is het natuurlijk niet lange afstand rennen, maar het is ook heel veel conditie en krachttraining. Echt spiermassa opbouwen dus.

Het basketball seizoen is nu bijna over, een paar weken geleden hebben we daar ook homecoming voor gehad. Het is een beetje hetzelfde als Football homecoming, maar dan iets kleiner. Elke dag was er weer een ander thema en dan op vrijdag de grote 'homecoming game'. Op zaterdagavond was het 'homecoming feest'. Het was erg gezellig en ik blijf me toch nog steeds wel verbazen over hoeveel 'school spirit' sommige studenten hier hebben. In Nederland zou niemand zich zo overdreven verkleden, maar dat vind ik juist zo leuk aan Amerika.

Springbreak komt er bijna aan en ik ga met een paar vrienden naar Chicago voor twee dagen! Ik heb er heel veel zin in en het is weer een stad die ik van mijn bucketlist af kan strepen. Er is een televisieserie die ik hier kijk die is opgenomen in Chicago en het lijkt me echt leuk om de bekende plekken uit de show in het echt te zien.

Ook graduation zit er al aan te komen en er zijn al veel voorbereidingen aan de gang. In de komende weken zal ik mijn ‘cap & gown’ ontvangen en dan wordt het tijd om de cap te versieren (dat is traditie hier). De laatste week school is voor seniors echt iets speciaals, want we gaan elke dag wat leuks doen terwijl de rest van de school nog gewoon les heeft. Dat zal ook wel weer echt wat te beleven worden!

Wat ook heel leuk is, is dat mams en Daniëlla voor een paar dagen langs zullen komen voor graduation, dus zij kunnen me dus ‘weer’ zien afstuderen van de middelbare school haha.

Dit zijn toch echt wel de highlights van wat er nu allemaal aan de hand is in mijn leven aan de andere kant van de wereld. Het moeilijkste deel is dat, ondanks dat er zulke leuke dingen gaan gebeuren, het afscheid ook steeds dichterbij aan het komen is. Toen ik Nederland verliet, wist ik dat ik iedereen weer terug zou zien na 10 maanden. Wanneer ik hier weg ga, weet ik niet wanneer ik terug ga en waar ik naar terug zal komen. Iedereen zal gewoon weer door gaan met zijn leven en ik zal daar niet langer direct deel van uitmaken. Ik denk dat dat toch wel het moeilijkste gedeelte is van een exchange jaar. Als ik al mijn Nederlandse vrienden en familie hier heen zou kunnen halen zou ik het meteen doen eerlijk gezegd. Ik vind mijn leven hier leuk, I fit in.

Gelukkig is dat afscheid nog iets meer dan 3 maanden verwijdert en zijn er nog heel veel andere leuke dingen te beleven en van mijn bucketlist af te strepen.

Ik zal proberen volgende keer wat eerder een update te posten hoor.

See y’all later!

Love,

Liza

Merry Christmas & a Happy New Year!

Lieve allemaal,

Ten eerste wil ik iedereen nog een heel gelukkig nieuw jaar wensen! Dat 2016 maar een mooi jaar mag zijn. 2015 was voor mij een heel druk en vooral ook bijzonder jaar; besluiten dat ik een jaar naar Amerika wil, al het papierwerk invullen, mijn Havodiploma halen, een gastgezin krijgen, en dan toch echt naar Amerika vertrekken. Het laatste deel van 2015 was het eerste deel van mijn Amerikaanse avontuur, en het begin van 2016 is het laatste deel. Dit betekend dan ook dat ik alweer op de helft zit van mijn verblijf hier in Gerald, Missouri… Wel een dubbel gevoel hoor!

Eerst was het natuurlijk kerst, maar hier bestaat er alleen geen tweede kerstdag. Op kerstavond deden we eigenlijk niets bijzonders. Dit is eigenlijk de tijd om naar de kerk te gaan, maar mijn gastgezin gaat niet naar de kerk. Ook was Mike nog onderweg naar huis vanuit Minnesota. Op kerstdag was het vroeg opstaan en héél veel cadeautjes openmaken. Dat is iets waar ze in films en op de televisie echt niet mee overdrijven. Kerstmis is hier heel groot en erg belangrijk. Na alle (hele leuke) cadeaus te hebben geopend, was het tijd voor de kerstbrunch traditie van de Huerners: cheeseburgers met chili. Ja, echt waar, cheeseburgers voor brunch, haha. De rest van de dag was niet veel bijzonders.

De dag na kerst, onze tweede kerstdag dus, zijn we naar opa & oma Huerner geweest waar ook de rest van de familie was. Het was heel gezellig, maar toen we daar aankwamen begon het opeens heel hard te regenen. Misschien hebben jullie het wel op het nieuws gezien, maar Missouri heeft last gehad van hele heftige regenbuien en overstromingen. De hele dag stopte het dan ook maar niet met regenen en toen we weer naar huis gingen was het donker en konden we eigenlijk niets zien door alle regen. Best eng hoor, want ze hebben hier geen straatlantarens en het enige licht dat we af en toe kregen was van de bliksem. Gelukkig zijn we gewoon veilig thuis aangekomen.

De dag daarna was de regen nog steeds niet gestopt, maar deze dag kwam Holly’s familie naar ons huis om toch nog een beetje kerst te vieren. Ook dit was erg gezellig.

Het heeft uiteindelijk bijna een week geregend en er was veel wateroverlast en overstromingen. Holly kon niet meer naar haar werk, omdat de weg was overstroomt. Wel heftig om mee te maken hoor! Gelukkig is het water nu weer allemaal weg en heeft de regen plaats gemaakt voor sneeuw!

Dan was het tijd voor New Years Eve. Dit is iets wat toch wel heel anders is. Waar er in Nederland vuurwerk wordt afgeschoten, champagne wordt gedronken, er wordt afgeteld tot twaalf uur en iedereen wordt omhelst en gekust om middernacht, was het hier doodstil.

Om een beetje van de Nederlandse cultuur mee te geven, besloot ik om oliebollen te bakken. Het was best wel even spannend of het wel zou lukken, maar ze zagen er als echte oliebollen uit en iedereen vond ze heerlijk! Mission accomplished zou ik zeggen. Tijdens het oliebollen avontuur werd ik opeens gebeld vanuit Nederland, want ondanks dat het bij mij nog maar 17.00 uur was, was het in Nederland al middernacht. Social media stond vol met foto’s en filmpjes van vuurwerk en champagne, en mijn mobiel werd volgestroomd met ‘Gelukkig Nieuwjaar!’ berichtjes. Natuurlijk erg leuk, maar ook wel een beetje vreemd hoor.

Later in de avond kwamen er wat vrienden langs en dat was wel heel gezellig. We hadden allerlei verschillende hapjes, speelden pool en Just Dance, en natuurlijk werd er erg veel gelachen. Toen de klok uiteindelijk toch echt op 12 uur stond en 2016 toch echt was begonnen, zei iedereen “Happy New Year!” en ging eigenlijk gewoon weer verder waar die mee bezig was.

Ondanks dat het heel anders was dan dat ik gewend ben en ik het Nederlandse oud en nieuw wel wat leuker vind, was het toch erg gezellig en vond ik het heel leuk en bijzonder om dit mee te mogen maken. Het is echt wat Travel Active elke keer zegt: het is niet goed, het is niet slecht, het is gewoon anders.

December was een maand waar ik veel nieuwe dingen heb geleerd en heb meegemaakt. In de maand december merk je pas echt wat een grote verschillen er tussen culturen zijn en dat is ook waarom ik dit Amerikaanse avontuur ben aangegaan. Het was een maand waar ik thuis wel wat meer miste dan normaal, maar ook een maand waarin ik het erg naar mijn zin heb gehad hier!

Liefs,

Liza

Sinterklaas kalkoentje

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst wat heb geupload, maar de tijd vliegt letterlijk voorbij. Het klinkt misschien raar, maar ik maak nog steeds veel nieuwe vrienden en zo heb ik eigenlijk wel elk weekend en meestal ook door de week wat te doen. Mij hoor je niet klagen natuurlijk, het is echt super gezellig.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik het Nederlands een beetje verleer, dus sorry voor de spellingsfouten als ze er zijn. Telkens als ik aan het Skypen ben, wil ik Engelse woorden in mijn zinnen gebruiken en ik moet vaak echt nadenken wat het Nederlandse woord is voor het Engelse woord dat ik in mijn hoofd heb. Wat raar eigenlijk als je er over nadenkt, maar het is toch echt zo.

Zoals jullie natuurlijk weten is Sinterklaas een echte Nederlandse traditie en hebben ze hier echt geen idee wat het is. Als je ‘Sinterklaas’ zegt, denkt iedereen dat je ‘Santa Claus’ zegt en als je het dan uitlegt, vinden ze het maar raar. Het leek mij daarom wel leuk om deze traditie met mijn gastgezin te delen, want exchange komt natuurlijk van twee kanten. Samen met het thuisfront was er een lange tijd ‘geheime’ communicatie om leuke cadeaus voor iedereen uit te kiezen en uiteindelijk stond er dan opeens een reusachtige doos vol met kadootjes en gedichten voor de deur. Omdat Mike niet altijd thuis is, moest er snel een datum geprikt worden dat iedereen aanwezig kon zijn (daarom was het een beetje vroeg, voor degenen die dat hadden opgemerkt). Op 14 november was het zover en vroeg ik iedereen om in de woonkamer te gaan zitten. Toen iedereen er was, haalde ik al het eten tevoorschijn (kruidnoten, schuimpjes, enz.) en daarna kwam natuurlijk ook de juten zak met alle pakketjes. Holly kreeg als eerst een groot gedicht waarin werd uitgelegd wat deze feestdag inhield en hoe de rest van de dag zou gaan. Daarna was het aan Mike om de cadeaus uit te delen. Ik heb erg veel lol gehad met alle gedichten voorlezen, het helpen met vertalen en Nederlandse woorden uitspreken die af en toe in het gedicht naar boven kwamen, en het op de grond gooien van het inpakpapier. Ookal vonden ze het misschien een beetje vreemd en begrepen ze het niet helemaal, ik ben er zeker van dat iedereen een leuke tijd heeft gehad.

Vorige week was het tijd voor de enige echte Amerikaanse feestdag, Thanksgiving! Het is voor de Amerikanen heel vreemd als je ze verteld dat wij geen Thanksgiving vieren, maar Thanksgiving is toch echt een absolute Amerikaanse traditie. Woensdag waren we al vrij van school (tot zondag) en die avond begonnen de voorbereidingen al voor het beruchte ‘Thanksgiving dinner’. Makenzi had besloten dat ze het gehele dinner zelf wilde bereiden en ik moet zeggen dat ze het, met toch een klein beetje hulp, echt geweldig heeft gedaan, want het was heerlijk. Donderdagochtend, oftewel Thanksgiving ochtend, mochten we niets eten, want we zouden rond 1 uur al gaan beginnen met ons ‘dinner’. De tafel was met het mooiste laken en bestek bekleed en er was gewoon geen plek meer voor iets anders, want de tafel stond helemaal vol met het typische Thanksgiving eten: kalkoen, aardappelpuree, green bean casserole, stuffing, enz. Na meer te eten dan je eigenlijk op kan, gaat iedereen naar bed of op de bank liggen om even een uurtje te slapen, omdat ze zo vol zijn (Amerikanen zijn echt fan van ‘taking a nap’). Rond 4 uur gingen we naar vrienden en brachten we daar de rest van de dag door. Zondag hadden we ronde twee van het ‘Thanksgiving’ bij Grandma Nancy met de familie van Holly, ook dat was erg gezellig en natuurlijk was de Turkey ook weer van de partij.

Vrijdag was het ‘Black Friday’, dat is dat alle winkels uitverkoop hebben op echt alles en het begint midden in de nacht. Omdat er zoveel korting is, wachten mensen echt voor de deur totdat de winkel open gaat en breekt er wel eens een gevecht uit over de laatste iPod. Missouri staat op de 4e plek voor de staat waar het het meest waarschijnlijk is om in een gevecht te komen op Black Friday. Whoops. Samen met Holly ben ik vrijdagochtend vroeg op pad gegaan en hebben we alvast wat kerstinkopen gedaan, en nee, we hebben niet gevochten, haha.

Zaterdag was het duidelijk dat Thanksgiving nu voorbij was (ookal hebben we leftovers in de koelkast voor de komende twee maanden), want het was alweer tijd om de kerstboom op te zetten! Amerikanen zijn heel serieus over hun kerst en alle versieringen. Overal waar je maar kan kijken staat er wel iets wat met kerst te maken heeft in de woonkamer. Ook hangt er dit jaar een sok voor mij boven de openhaard, echt heel erg leuk en zo Amerikaans. Elke avond gaan nu de kerstlichtjes aan en het is hier zo donker dat het echt een heel gezellige sfeer geeft.

Dat is wel zo’n beetje waar we nu zijn. Het eerste semester van dit schooljaar is bijna voorbij en het is bijna tijd voor de eerste ‘finals’! Spannend hoor.

Het leek me leuk om een soort Q&A te doen (Question & Answer), omdat niet iedereen echt regelmatig contact met mij heeft. Als je dus een vraag hebt, laat die dan achter in een reactie en dan zal ik alle vragen in een andere blog beantwoorden.

Iedereen een fijn Sinterklaasfeest vanuit Amerika!

Liefs, Liza.

Updates, Homecoming & XC

Hello everyone!

Het werd weer eens tijd voor een update! Misschien wat later dan gehoopt, maar heer is ie dan!

Het Amerikaanse leventje bevalt me heel goed, ik ben eigenlijk wel helemaal gewend (klinkt echt heel raar als je er over nadenkt). Ik ben wel steeds heel erg moe nu, maar ze zeggen dat dat normaal is en dat de meeste uitwisselingsstudenten moe worden na 2,5 / 3 maanden, omdat al dat vertalen dan echt pas zijn tol begint te eisen. Ik kan alles goed verstaan en kan ook overal over meepraten, maar onbewust ben je toch nog steeds alles aan het vertalen, en dat is best wel mentaal vermoeiend.

Zoals sommige van jullie misschien al wel op Facebook hebben gezien, zit ik nu ook in het Cross Country Team (nu bijna een maand)! Iedereen gaat hier 12 jaar samen naar school dus iedereen kent elkaar super goed, dus het is best moeilijk om echt goede vrienden te maken. Na ongeveer een maand begon ik dat wel echt te merken en begon ik ook spijt te krijgen dat ik geen sport ben gaan doen op school. Toen ik op een Fieldtrip was, sprak ik met een paar meiden van het Cross Country (XC) Team en zij zeiden dat ik nog wel bij dat team kon, omdat het geen echte team sport is. Voor als iemand niet weet wat Cross Country is : het is een ren sport. Elke dag na school hebben we practice van 3.30 tot 5.30 p.m. en meestal rijden we met de schoolbus naar een plek in het bos of naar een park en daar rennen we een bepaald aantal miles. Ook zijn er races, die zijn 3.2 miles (5 kilometer). Omdat ik later bij het team ben gegaan, heb ik maar 1 race kunnen rennen omdat het seizoen al bijna over is, maar ik ben al blij dat ik gefinished ben haha. Ja ik weet het, Liza en rennen, maar het gaat echt best goed! Mijn conditie is echt 100x beter dan dat het was en ik heb echt geweldige tijden met het team, iedereen is super aardig! Ik ben echt heel blij dat ik bij het team ben gegaan, dus voor toekomstige exchange students : don't be afraid to try something new!

Cross Country seizoen is bijna voorbij. We hebben nog 2 weken aan practice en de Varsity renners (top-renners) hebben nog All-State Competitions. (Onze school heeft een hele goede reputatie qua Cross Country). We hebben ook nog een aantal dingen gepland met het team, maar daarna is het seizoen toch echt over en ik ga het echt missen! Niet zozeer het rennen, maar vooral de mensen en de spirit

Twee weken geleden was het Homecoming week, dit is een week waar alles in het teken staat van het begin van het schooljaar en het is ook een soort eind van het Football seizoen (geen idee waarom). Elke dag van de week verkleed iedereen zich in een bepaald thema (American flag, around the world, and ofcourse ORANGE AND BLACK!! (school kleuren). Op vrijdag hadden we geen school, maar de hele dag Homecoming activiteiten. In de ochtend hadden we een parade, in de middag een Pep Rally en in de avond natuurlijk de Homecoming Game!

Die zaterdag was het de Homecoming Dance! Ik ben samen met Casey naar Joy's huis gegaan om ons klaar te maken voor het feest (Joy en Casey zijn vriendinnen van Cross Country) en het was super gezellig. Het feest was buiten en het was echt super leuk gedecoreerd met allemaal kerstlichtjes en het was super gezellig.

Het weer is hier nog steeds goed. De bladeren beginnen wel te verkleuren en van de bomen te vallen, maar het is nog steeds rond de 25 graden. Van de week hadden Charlotte, Lara en ik het er nog over dat het in onze 'homecountries' nu zo koud is en wij nog gewoon buiten aan het rennen zijn in onze shorts! (Charlotte en Lara zijn de andere exchange students uit Duitsland).

Dit was mijn update weer! Ik ga proberen elke maand wat te schrijven, maar het kan soms wat later zijn, want het Amerikaanse leventje is erg druk op het moment haha.

Hope you liked it!

XO

Liza

Minnesota

Helloo everyone!

Long time no see!

Maar goed, afgelopen weekend was het Labor Day Weekend en toen zijn we naar Mike in Minnesota gegaan. Minnesota is de staat waar mijn hostdad Mike werkt en woont als hij niet thuis is. Vrijdagavond zijn we nog naar de Football game geweest en daarna nog wat geslapen, maar om half 4 's ochtends zaten we toch echt in de auto. Van Missouri naar Minnesota rijden duurt ongeveer 9 uur, dus rond 1 uur kwamen we bij het huis van Mike. Die middag hebben we wat gewinkeld en lui gedaan, omdat iedereen moe was van de lange autorit.

Zondag zijn we in de ochtend naar een paardenrace geweest en dat was echt heel gaaf. Toen de paarden op gegeven moment weer in de startpoortjes gingen staan, kwam er opeens een ruiterloos paard voorbij rennen die zijn ruiter van zijn rug had afgegooid. Dit was echt heel grappig, want toen ze het paard probeerden te vangen, rende het paard steeds de andere kant op. Toen ze het paard uiteindelijk hadden gevangen en ze weer met de race wilden beginnen, kwam er weer een ander ruiterloos paard voorbij rennen. Na deze ook weer gevangen te hebben was de race ongeveer 3 kwartier uitgelopen, haha.
Na de paardenrace zijn we naar de Mall Of America geweest, ja dat is dat mega winkelcentrum met alle achtbanen binnen, ja het is mega groot. Te groot eigenlijk. Er waren wel 3 (!!!) Victoria's secrets! Echt niet normaal!

Maandag zijn we naar de State Fair geweest, dit is een soort mega bijeenkomst waar mensen dingen kunnen verkopen die ze hebben gemaakt en er zijn veel eettentjes en attracties. Ze verkopen emmers met cookies, EMMERS!! Ook zijn er veel vee stallen en wordt er vee verkocht. De State Fair is er maar een bepaalde tijd in het jaar en elke dag komen er duizenden en duizenden mensen opaf. Het was echt mega druk, maar ook super leuk. Bij de Fair was ook nog een rodeo, waar cowboys 8 seconden op een stier proberen te blijven zitten. Hier zijn we ook naartoe geweest en dit was ook echt super gaaf om te zien en ook een hele ervaring.

Op dinsdag was het weer tijd om naar huis te gaan, dus tassen pakken, afscheid nemen van Mike en om 10 uur weer de auto in. Na een lange rit naar huis is iedereen vroeg naar bed gegaan, want woensdag was het tijd om weer naar school te gaan.

Op school gaat ook alles goed, ik begin alles steeds beter te begrijpen en ik heb het steeds meer naar mijn zin. Mijn favoriete vak tot nu toe is Current Events. We hebben een magazine gekregen en daar lezen we steeds met de hele klas een artikel uit en daarna discussieren we daarover.

Dit was het weer voor deze update, tot de volgende keer!

Love,

Liza

p.s. dit is de cookie bucket (&Mike)

First week

Helloooo!

Op zaterdag 8 augustus ging de wekker al om 4 uur en om 5 uur werd ik door een busje opgehaald om naar het vliegtuig te gaan. Ik moest inchecken bij een zelf-incheck paal en toen ik mijn ticket kreeg kwam het vluchtnummer niet overeen met het vluchtnummer op mijn e-ticket, dus ik was eerst bang dat ik de verkeerde vlucht had. Na alles verder uitgevogeld te hebben op het vliegveld (wat nog best een beetje spannend was) zat ik uiteindelijk in het vliegtuig. Het vliegtuig was heel klein: het had maar 20 rijen van 3 stoelen.

Toen het vliegtuig was geland zeiden ze alleen dat we geland waren in St. Louis en niet in welke staat, dus ik was nog steeds bang dat ik in de verkeerde staat zat. Gelukkig stond mijn gastgezin mij toch op te wachten met een super gaaf 'welkom Liza' sign en werd ik super warm onthaald. Na snel mijn koffer opgehaald te hebben zijn we gaan brunchen bij 'Cracker Barrel' en ik had Amerikaanse pannekoeken met maple syrup, yum. Daarna zijn we doorgereden naar de AT&T store voor een Amerikaans abonnement en telefoon. Na alles te hebben geregeld zijn we naar het huis gegaan en heb ik mijn koffer uitgepakt. In de middag zijn we naar het huis van opa & oma Huerner gegaan.

De volgende dag zijn we met iedereen en Nick (de vriend van Makenzi) naar de 'Meramec Caves' geweest. Missouri wordt soms ook wel de 'cave-state' genoemd, omdat er meer dan 200 ontdekte grotten zijn. Daarna kwam ook Michaela's vriend, Demetri, en daarna ook de opa & oma's en hebben we met z'n allen gegeten (een soort lopend buffet en er waren wel 8 verschillende soorten saus!!). 's Avonds hebben met iedereen Rummikup gespeeld en toen de opa & oma's weg waren heb ik Mike, Makenzi en Nick wat Nederlandse worden geleerd. Echt super grappig.

Maandag waren we al vroeg op, want we gingen naar de school om mijn vakken te kiezen! Er waren wel wat problemen met of ik nou een junior of een senior was, want 1 iemand had me geregistreerd als een junior en een ander als een senior. Daar moesten we dus nog even op wachten. Op de terugweg hebben we wat te drinken gehaald bij 'Cuppa Joel' waar Makenzi werkt. Als avondeten probeerde Mike een pizza te maken op de gril, maar dat was niet zo'n groot succes haha. Daarna hebben we nog met de jeep door de omgeving gereden, echt heel mooi.

Op dinsdag moesten Mike, Holly en Makenzi weer werken (Mike werkt in een andere staat en is dus soms maar een paar dagen per maand thuis). Michaela en ik zijn met Grandma Nancy wezen lunchen bij de Mexicaan en daarna heeft Grandma Nancy nog een schoolshirt voor Michaela en ik gekocht. Daarna hebben we films gekeken en 's avonds heb ik Nederlandse pannekoeken voor ze gebakken, maar ze vonden de Amerikaanse pannekoeken lekkerder.

Woensdag waren Makenzi en Holly weer de hele dag aan het werk en hadden Michaela en ik het rijk voor ons alleen. We besloten er maar weer een lui dagje van te maken, omdat het de laatste vakantiedag was. We hebben films gekeken, onze nagels gedaan en brownies gebakken. 's Avonds ben ik nog met Holly mee naar de winkels geweest en hebben we Nederlandse kaas gekocht.

En toen was het alweer donderdag, de eerste schooldag! En ik ben nu dus officieel een senior! Ik ga 's ochtends met de auto naar school en 's middags met de schoolbus weer naar huis. De school is echt heel Amerikaans en zou zo uit een film kunnen komen.
Mijn rooster is:

1. American History
2. Anatomy
3. College Prep English
4. Dutch time (een soort pauze van 20 minuten om huiswerk te maken)
5. Advanced P.E.
   - Lunch
6. College Algebra
7. Survival after High School
8. Current Events

Dit rooster is elke dag hetzelfde, behalve op vrijdag. Dan hebben we 'Late Start' en beginnen we later en hebben we geen 'Dutch time' om toch om dezelfde tijd uit te zijn.
Normaal gaat de eerste bel om 8.24 uur, maar wij moeten eerder op school zijn, want Michaela zit bij de 'Color Guard' en moet elke dag al om kwart over 7 op school zijn voor haar training en omdat ze nog geen auto heeft, moeten wij haar met de auto afzetten. Lekker vroeg opstaan dus

Op vrijdag moest ik 5(!!) 1-minuut speeches geven voor de klas. In het Engels. Dat was best nog wel spannend, maar gelukkig ging het wel goed. Vrijdagavond zijn Holly, Michaela en ik verjaardagsinkopen wezen doen voor Makenzi en Mike, want zij zijn volgende week jarig. Verder hebben we ook nog schoolinkopen gedaan in de Walmart.

Zaterdag heb ik voor het eerst met thuis geskyped (bijna anderhalf uur) en het was heel erg gezellig en leuk om ze weer te 'zien' en te spreken. Rond 5 uur werden we opgehaald door Grandma Nancy en hebben we bij een Italiaans restaurant gegeten. Daarna zijn we doorgereden naar 'The Muny'. Dit is een heel groot, oud, buiten theater, waar de hele zomer door verschillende toneelstukken worden gespeeld. Wij hebben het stuk 'Oklahoma!' gezien. Het was heel erg leuk, maar ze praatten allemaal met een heel erg accent dus het was soms moeilijk om het te verstaan.

Dit was mijn eerste week hier in Missouri. Zoals jullie kunnen lezen heb ik al veel meegemaakt. Iedereen is heel aardig en ik heb het erg naar mijn zin.

Tot de volgende keer!

Liza

p.s. Iedereen heel erg bedankt voor alle leuke en lieve reacties, daar schrijf ik deze blog voor! Ik wil wel even zeggen dat smiley's hier niet werken, alle smiley's worden namelijk vraagtekens.

NYC

Hii everyone!

Ik ben nu al drie dagen bij mijn gastgezin en het is erg leuk, maar daar zal ik een andere blog meer over vertellen. Voordat ik doorvloog naar mijn gastgezin, ben ik eerst nog drie dagen in New York geweest. New York is een hele mooie en indrukwekkende stad en het was echt heel erg leuk.

Dag 1 (5 augustus):

De ochtend van vertrek. De wekker ging al om 4 uur en om kwart voor 5 zaten we in de auto opweg naar Schiphol. We moesten verzamelen bij de vlag van TA en daar maakten we nog een familiefoto. Na nog even snel wat gegeten te hebben was het tijd om afscheid te nemen om kwart over 7. Het afscheid was een beetje emotioneel, maar je beseft nog niet helemaal dat je een jaar weggaat dus het is een heel apart gevoel. Alles ging goed bij de douane en we zaten al snel in het vliegtuig. Om kwart over 9 stegen we op. Het was een vlucht van 8 uur en dan is het logisch dat we wat te eten kregen, maar we kregen echt super veel eten. Om kwart over 10 kregen we crackers met roomkaas, om half 11 konden we kiezen tussen 3 verschillende warme lunchen (ik had lasagna), om 11 uur hadden we chocolade ijs en rond 3 uur kregen we nog een broodje.

Toen we waren geland was het ongeveer 12 uur Amerikaanse tijd en toen gingen we naar een hele grote 'Shopping Mall'. Aangezien we die avond pas rond 9 uur zouden gaan eten in het hotel, moesten we daar weer wat eten.
Na de 'Shopping Mall' zijn we naar het hotel gegaan en daar hebben we nog met een paar gezwommen in het zwembad, lekker gerelaxed en gewacht totdat de Duitse groep aankwam zodat we konden eten. De Duitse groep had alleen wat vertraging en toen ze er om half 10 nog steeds niet waren zijn wij maar gewoon gaan eten (pizza). Daarna zijn we allemaal gelijk naar bed gegaan.

Het hotel was het 'Double Tree by Hilton Hotel' en de bedden lagen echt heerlijk. Ik lag met 3 andere meiden op een kamer dus we moesten wel bedden delen. Als ontbijt hadden we elke ochtend keuze uit bagels met beleg, cornflakes en fruit.

Dag 2 (6 augustus):

New York oriëntatie dag 1. Om half 9 zouden we vertrekken met de bus, maar de oliedop van de Duitse bus was kwijtgeraakt dus moesten we wachten totdat er een nieuwe werd gebracht. Hierdoor konden we pas een uur later vertrekken. Om toch een beetje op schema te blijven moesten we MACY'S overslaan, erg jammer.

Als eerst gingen we met de bus naar 5th Avenue, daar hadden we een uurtje vrije tijd. We zijn naar de Hollister en Abercrombie geweest en daarna gingen we ook nog naar de Apple Store om Amerikaanse stekkers te kopen, maar het afrekenen duurde heel erg lang dus we hadden nog maar een paar minuten om terug naar de verzamelplaats te gaan. We hebben dus uiteindelijk 8 blokken in 2 minuten gerend. Racen over 5th Avenue kunnen we ook weer van onze Bucket List afstrepen. Don't try this at home. We werden heel erg raar aangekeken.

Daarna gingen we lunch halen bij de Subway en dat hebben we opgegeten in Central Park. Toen gingen we met de bus naar Chinatown waar we weer vrije tijd hadden en daar hebben we Bubbletea geprobeerd, geen succes voor mij, maar een leuk idee.

Na Chinatown gingen we naar 'The Brooklyn Bridge' waar we helemaal overheen hebben gelopen. De brug is veel langer dan die lijkt en je moet echt goed uitkijken voor alle fietsers, maar ik vond de brug echt heel gaaf.

Toen was het alweer tijd voor het avondeten en zijn we met de bus naar Times Square gereden om te eten bij het 'Hard Rock Café'. We hadden een beperkt menu dus we konden niet alles eten, maar er zaten alsnog lekkere dingen bij (ik had de salade met gegrilde kipfilet en parmezaanse kaas). Wat echt Amerikaans is zijn alle gratis 'refills'. Als er maar twee slokken uit je glas zijn komen ze al met een kan aanlopen om je glas weer helemaal te vullen.

Als laatste gingen we naar 'The Top of The Rock'. Je gaat omhoog met een super snelle lift, je bent in nog geen minuut bij de top. Op het plafond van de lift werden korte filmpjes afgespeeld. Het was heel gaaf om over heel New York uit te kijken en het was ook erg leuk dat je van bovenaf kon zien waar je de hele dag hebt gelopen.

Daarna was het terug naar het hotel en zijn we met zere voeten vroeg naar bed gegaan.

Dag 3 (7 augustus):

Na vroeg ontbeten te hebben zijn we met de bus naar het '9/11 Memorial' gereden. Er waren twee hele grote monumenten op de plek waar de torens vroeger hebben gestaan. Het was heel mooi en alle namen van de mensen die op die dag omgekomen zijn waren ook op het monument te zien. Het was een heel apart moment, omdat we het niet echt zelf hebben meegemaakt, maar onze toergids kon er heel goed over vertellen dus je had er wel een goed beeld bij.

Daarna zijn we met de boot naar de 'haven' gereden en hebben we een tour gedaan op een rondvaarboot van de 'Statue of Liberty Express'. Ook dit was heel erg mooi om te zien, omdat je een goed uitzicht had op de Skyline van New York, de Brooklyn Bridge en natuurlijk het vrijheidsbeeld.

Toen gingen we met de bus naar het 'World Trade Centre' voor lunch. Hier komen alle mensen die daar werken in de kantoren ook lunchen. Het was een hele grote hal met beneden veel winkels van dure merken en boven allemaal eettentjes met vanalles en nog wat. Ik heb samen met een paar anderen sushi gehaald en dat toen buiten op het plein opgegeten.

Na de lunch zijn we naar het metrostation gegaan en toen met de metro naar 'Coney Island'. Dit is een eiland in New York met een groot pretpark en het heeft ook een strand. Er was ook een hele oude 'Freakshow' en daar wilden we eerst naartoe, maar we hadden minder tijd dan gepland en de show duurde 45 minuten waardoor we nog maar 10 minuten hadden om andere dingen te doen. Dit vonden we zonde en toen zijn we naar de achtbanen gegaan. We gingen in een achtbaan waar je op je buik in een soort kooi ligt. Verder zit je niet vast, dus je moet je goed vasthouden als je ondersteboven gaat.
Na de achtbaan zijn we naar het strand gegaan waar we nog even lekker in de zon hebben gezeten (we hebben twee dagen heel erg mooi weer gehad, we hadden echt geluk).

Toen was het alweer tijd om met de bus opgehaald te worden en toen werden we naar L&B Spumoni gebracht om daar pizza te eten. Elke tafel kreeg een hele grote vierkante pizza en een nog grotere ronde pizza. Iedereen mocht 1 stuk van elk. Daarna kregen we nog ijs, maar bijna niemand vond dat lekker (was heel chemisch en met noten erin).

Als laatste hadden we nog wat vrije tijd op Times Square. We hebben daar gewoon een beetje rondgelopen en rondgekeken. Het was heel druk en er waren allerlei mensen verkleed als superhelden en er waren straatartiesten dus het was heel gezellig.

Toen was ook de tweede dag in New York voorbij en was het 's avonds onze koffers weer inpakken en klaar maken voor vertrek naar ons gastgezin. De volgende dag ging de wekker voor mij alweer om 4 uur, en om kwart over 7 zat ik in het vliegtuig opweg naar Missouri.

Nog een paar leuke dingen uit New York:

• De wegen zijn heel slecht onderhouden, overal zitten gaten en hobbels in de weg, en niemand houdt zich echt aan de verkeersregels, dus echt veilig is het verkeer daar niet. Helemaal niet zelfs, haha.
• Bijna alle wegen zijn 'One Way', dus we moesten voor een klein stukje steeds een heel stuk omrijden.
• Veel dingen ken je al uit films of van tv, dus het is net alsof je al heel vaak in New York bent geweest als je er rondloopt, omdat alles zo bekend is. Sommige dingen als Times Square zijn dus minder spectaculair dan je verwacht.
• Veel dingen zijn een stuk kleiner dan je van tevoren had gedacht, zoals het vrijheidsbeeld.

Dat was het weer voor deze blog, ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik zal binnenkort nog een update maken over mijn eerste week bij mijn gastgezin en de eerste dagen op mijn nieuwe school.

See you next time!

P.s. dit is de video die ik heb gemaakt! Gewoon de link kopiëren en openen in een nieuw tabblad!

https://www.youtube.com/watch?v=HuK3gX3jXMY&feature=youtu.be